-Pi­še: Dra­gan Mra­o­vić

Oženio se Filip Karađorđević, drugi sin Aleksandra Karađorđevića, u Sabornoj crkvi u Beogradu, na Miholjske zadušnice u subotu 7. oktobra. Mladencima neka je sa srećom i sve najbolje. Međutim, na dan zadušnica u Srbiji se ne praktikuju vjenčanja, već se ide u crkvu, gdje se služe Sveta liturgija i parastos na kojem sveštenik vinom preliva žito, a poslije službe ide se do grobova pokojnika. Na grobovima se pale svijeće, a pop obavlja obred i kadi grobove. Ako nije moguće ići na grob pokojnika, služi se pomen u crkvi i upale svijeće. Zadušnice uvijek padaju u subotu, jer je Hristos dan uoči Vaskrsenja, koje se uvek slavi u nedjelju, proveo u grobu. Do dolaska na vlast jedne od dvije najveće srpske nesreće, Tita (druga je pradjeda mladoženje Aleksandar Unesrećitelj) vjenčanja su se održavala samo nedjeljom, a subota je dan koji je posvećen pokojnicima. Radnim danima, posebno petkom nisu se vjenčavali ni najveći bezbožnici. Pristajući da vjenča „princa“, a ne kraljevića na zadušnice, srpski patrijarh je zaboravio da su iznad njega samo Bog i srpski narod. Pored toga, kum je bio rođeni brat, što ne može u pravoslavlju, ali može kod protestanata.
Filip Karađorđević reče u jednom intervju 2014. godine: „Uostalom, istorija nas Karađorđeviće obavezuje da budemo uz svoj narod...“ Istorija možda, ali da Filip zna istoriju, znao bi da njegovi preci, osim Karađorđa, nikada nisu bili uz srpski narod. I ne zna da njegovo vjenčanje ne može biti kraljevsko, jer je njegov pradjeda Aleksandar Karađorđević Unesrećitelj ugasio srpsku monarhiju, srpsku himnu, zastavu i državu, i napravio Jugoslaviju (u osnivačkom odboru je sa hrvatske strane bio i ustaški poglavnik Ante Pavelić) kao preteču Brozoslavije, iako je Srbija bila sila pobjednica Velikog rata. Taj megaloman, rođen na Cetinju, je unesrećio i svoga djedu Kralja Nikolu, čistu srpsku hercegovačku krv, protjerao ga iz njegove kuće i zavadio Srbe i Crnogorce.
Mladoženjin djeda kralj Petar Drugi je kukavički pobjegao iz Srbije, umjesto da u njoj bude uz srpski narod, izdao je Dražu Mihailovića i podržao Broza, čime je uništio čak i kraljevinu Jugoslaviju, pa je time i abdicirao. A njegov otac nije rođen kao prestolonaslednik, već kao obični engleski građanin, a potom je postao engleski oficir koji se zakleo na vjernost engleskoj kraljici, a ne Srbiji, i koji za 25 godina u Beogradu nije naučio srpski jezik, pa se služba u crkvi Karađorđevića na Oplencu vrši za njega na engleskom jeziku! Bespravno stanuje na Bijelom dvoru u Beogradu, a država mu protivustavno plaća troškove. Ne plaća čak ni struju, milionski dugovi, ali mu je niko ne isključuje kao beogradskim penzionerima zbog hiljadu dinara duga.
Karađorđevići su, uz Broza, najveći grobari srpskog naroda, a odbijanjem granica za Srbiju Virovitica - Karlobag, uvođenjem gubitnika Velikog rata, Hrvata i Slovenaca, u državu, oni su stvorili preduslove za Jasenovac i Jadovno. Za vrijeme njihove vladavine život je izgubilo više od tri miliona Srba. A svemu tome je kumovaala Engleska čiji je kralj Džordž Šesti kumovao ocu današnjeg mladoženje koji se lažno predstavlja kao prestolonaslednik, jer Srbija nije monarhija čime ugrožava ustavni poredak republike i zato treba da bude u apsu, a ne na Bijelom dvoru.
Srpski udvorički mediji slave „kraljevsko vjenčanje“ koga nema, jer nema kralja, i to „princa“, a ne kraljevića. Slave takođe Aleksandra „prestolonaslednika“ bez prestola, a trube o demokratiji! Srbi ne znaju više svoju istoriju, a nivo kulture i ponosa danas im je ravan aroganciji i nevaspitanju njihovih evroatlantskih mentora.
(Autor je ne­ka­da­šnji
ge­ne­ral­ni kon­zul SRJ u Ba­ri­ju)